Ο Σίμων Καράς ήταν Έλληνας νομικός, ιεροψάλτης και μουσικοδιδάσκαλος.
Ο Σίμων Καράς υπήρξε μουσικολόγος και ερευνητής της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και κληρονομιάς. Πολλοί θεωρούν ότι χάρη στην πολύχρονη και επίπονη ερευνητική του προσπάθεια διασώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής, την οποία κατέγραψε σε όλο το φάσμα της ελληνικής επικράτειας.Έχει πραγματοποιήσει σε όλη την Ελλάδα καταγραφή των δημοτικών τραγουδιών με κασσετόφωνο τα οποία κυκλοφόρησαν σε δίσκους καθώς επίσης όλες τις Ακολουθίες και τους Ύμνους της Εκκλησίας.
Ο Σίμων Καράς, ένας από τους σημαντικότερους θεματοφύλακες της παράδοσής μας, έφυγε πλήρης ημερών, σε ηλικία 94 ετών, στις 26 Ιανουαρίου του 1999, αφήνοντας πίσω του έναν ανεκτίμητο λαϊκό θησαυρό, που ανήκει σε όλους μας και γι' αυτό και όλοι μας θα πρέπει να συμβάλλουμε, ώστε να παραμείνει ζωντανός.
«Σε τούτον τον τόπο, οι άνθρωποι μιλάνε στους νεκρούς τους. Πιάνουν τα όργανα και τους τραγουδούν λες και κείνοι από ψηλά μπορούν να τους ακούσουν. Απλώνουν τα φαγητά πάνω στα μνήματα και δέονται στο Θεό τους για την ανάπαυση των ψυχών τους.
Όσο οι ζωντανοί μιλούν με τους νεκρούς, κι όσο συμπλέκεται η ζωή έτσι γλυκά με το θάνατο, τούτο το γένος δεν πρόκειται να χαθεί».
Ο Σίμων Καράς υπήρξε μουσικολόγος και ερευνητής της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και κληρονομιάς. Πολλοί θεωρούν ότι χάρη στην πολύχρονη και επίπονη ερευνητική του προσπάθεια διασώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής, την οποία κατέγραψε σε όλο το φάσμα της ελληνικής επικράτειας.Έχει πραγματοποιήσει σε όλη την Ελλάδα καταγραφή των δημοτικών τραγουδιών με κασσετόφωνο τα οποία κυκλοφόρησαν σε δίσκους καθώς επίσης όλες τις Ακολουθίες και τους Ύμνους της Εκκλησίας.
Ο Σίμων Καράς, ένας από τους σημαντικότερους θεματοφύλακες της παράδοσής μας, έφυγε πλήρης ημερών, σε ηλικία 94 ετών, στις 26 Ιανουαρίου του 1999, αφήνοντας πίσω του έναν ανεκτίμητο λαϊκό θησαυρό, που ανήκει σε όλους μας και γι' αυτό και όλοι μας θα πρέπει να συμβάλλουμε, ώστε να παραμείνει ζωντανός.
«Σε τούτον τον τόπο, οι άνθρωποι μιλάνε στους νεκρούς τους. Πιάνουν τα όργανα και τους τραγουδούν λες και κείνοι από ψηλά μπορούν να τους ακούσουν. Απλώνουν τα φαγητά πάνω στα μνήματα και δέονται στο Θεό τους για την ανάπαυση των ψυχών τους.
Όσο οι ζωντανοί μιλούν με τους νεκρούς, κι όσο συμπλέκεται η ζωή έτσι γλυκά με το θάνατο, τούτο το γένος δεν πρόκειται να χαθεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου